خودرو صنعت صنعت ها

یک سری خواست های آزادی خواهانه، و نه گفتن به استبداد این ها نکات ارزنده ای است؛ اما ما می خواهیم نهضتمان را بر چه اصولی بنا کنیم؟ هدف ما تاسیس آینده بر چه موازینی است؟ چرا موسوی اصولمند به موضع گیری و ابلاغ رهنمودهای جنبش اقدام نمی کند؟ اکنون که در برابر تنگه صعبی قرار گرفته ایم، آیا مهم تر از امروز زمانی برای سخن گفتن از فردا هست؟ چرا باز خردمان را تاریک می کنیم و همه چیز را به فردا حواله می دهیم؟ بدون چشم انداز مگر می توان به حرکتی همه جانبه و موثر اقدام کرد؟ همه چیز بیش از حد سطحی و روبنایی به نظر می رسد... من مشکوکم :(