خودرو صنعت صنعت ها

در این پست به شیوه های مختلف سوخت رسانی موتورهای دیزل میپردازم.در موتورهای قدیمی از یک شیوه کاملا مکانیکی که شامل یک پمپ مرکزی جهت پمپاژ سوخت و انژکتور جهت تزریق بود در تمام کامیونها استفاده میشد.در این سیستم سوخت توسط یک پمپ مقدماتی(سه گوش)از باک مکش میشد که در مسیر این مکش فیلترها قرار داشتند.سپس سوخت به پمپ مرکزی ارسال میشد.پمپ مرکزی شامل یک میل بادامک با تعداد بادامک مساوی با تعداد سیلندر.پلانجر و رگلاتور(گاورنر) بود.قطعات دیگری هم دارد که برای این مبحث مهم نیستند.با چرخش میل بادامک بادامک ها سوخت را به کانال پلانجر هدایت میکردند و گردش پلانجر توسط شانه گاز باعث قرارگرفتن مقدار مورد نیاز سوخت در مدار انژکتور میشد و به این ترتیب سوخت با فشار وارد محفظه احتراق میشود .این سیستم کاملا مکانیکی است و استهلاک  و تعدد قطعات از معایب آن بود.کامیونهای قدیمی همه از این سیستم استفاده میکردند.فقط در نوع پمپ مقدماتی تفاوت هایی داشتند.پمپ های مقدماتی در3نوع پره ای غلتکی و دیافراگمی ساخته میشدند.

اما امروزه دو سیستم مبتنی بر کنترل الکترونیکی با نامهای کمون ریل (common rail) و یونیت پمپ(unit pomp) مورد استفاده قرار میگیرد که در این میان یونیت پمپ از مزایای بیشتری برخوردار است.در ابتدا کمون ریل(ریل مشترک) را توضیح میدهم.

کمون ریل تشکیل شده از یک پمپ مکش و تزریق مرکزی که نیروی خود را از موتور گرفته و سوخت را به مدار ریل مشترک سوزنهای انژکتور می فرستد.فشار کاری آن حدود2000بار است.سپس سوخت از ریل مشترک است به  انژکتورها برای تزریق فرستاده میشود.کل این مراحل توسط یک ECUکه اطلاعات خود را از سنسورهای مختلف میگیرد کنترل میشود. از مزایای این سیستم کم شدن قطعات نسبت به نوع ابتدایی است.

یونیت پمپ:در این سیستم به جای پمپ مرکزی مکانیزمی در انژکتورها تعبیه شده تا مکش و تزریق توسط انژکتور صورت گیرد.انژکتورها دارای یک پلانجر در بالا جهت مکش و تزریق هستند که نیروی بالارونده توسط فنر و پائین آورنده توسط بادامک میل بادامک تامین میشود.یک سیم پیچ و سوپاپ یکطرفه در مسیر مکش قرار دارند و در زمان بالا رفتن پلانجر ECUبا قطع جریان سیم پیچ باعث عقب رفتن سوزن سوپاپ میشود و سوخت به محفظه فشار بالا ارسال میشود.با پائین آمدن پلانجر سیم پیچ باردار شده و با تشکیل میدان مغناطیسی سوپاپ را جمع میکند تا مدار ارسال بسته شود. در این حالت سیم پیچ انتهایی باردار شده تا با بالا آمدن سوزن سوخت وارد سیلندر شود و با قطع جریان سیم پیچ انتهایی مدار توسط سوزن بسته میشود.فشار مکش در حدود300بارو تزریق بین1800تا2050 بار است.از مزایای مهم این سیستم اینکه هنگام خرابی یک انژکتور با بقیه انژکتورها میتوان تا تعمیرگاه رانندگی کرد.اما سیستم کمون ریل این مزیت را ندارد و باید مجموعه در دم عیب یابی و تعمیر شود.

کلیه عملیات هر دو سیستم توسط ECUکنترل شده در نتیجه سوخت به موقع و با مقدار مناسب به سیلندر تزریق شده و این به مصرف اقتصادی سوخت کمک میکند.مهمترین تغییر اساسی این سیستمها با نمونه های قدیمی حذف شدن اهرم های میکانیکی مابین پدال گاز و پمپ مکش در یونیت پمپ و پمپ مرکزی در کمون ریل است و جایگزین آن سنسورهای الکترونیکی است که به فرستادن سیگنالهای دیجیتال مقدار مکش و پاشش سوخت تنظیم میشود این محفظهEDCنام دارد و برای به کارگیری سیستم ضد کشش و لغزش ترمز هم به کار میرود.در موتورهای جدید از فیلترهای آبگیر جهت جداسازی مولکولهای آب از گازوئیل استفاده میشود و از مزیت های آن عدم اکسیده شدن قطعات فلزی است.اما برخی رانندگان اقدام به برداشتن آن با امید به افزایش قدرت موتور میکنند که اصلا به صرفه نیست.این سیستمها هم مثل سیستم قدیمی هوا میگیرند و باید به طریق مکانیکی یا الکترونیکی آنها را هواگیری کرد.

منابع:

1- دانشنامه ویکی پدیا

2- کمپانی BOSCH