کروبی: از هواپیمای حامل مواد منفجره به عربستان خبر نداشتم
ارسال شده توسط علیرضا شایسته در 88/3/17:: 9:2 عصراز هواپیمای حامل مواد منفجره به عربستان خبر نداشتم
در ادامه مناظره های تلویزیونی نامزدهای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شنبه شب آقایان دکتر "محمود احمدی‌نژاد" و حجت الاسلام و المسلمین "مهدی کروبی" با هم به مناظره پرداختند که به‌طور مستقیم از شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی پخش شد.
کروبی در ادامه مناظره با احمدی نژاد گفت:اولا در سال شصت وپنج اصلا لشکرقدسی وجود داشته یا نداشته نمی دانم و من سخنی نگفته ام.
کروبی افزود:ثانیا آنچه را که همیشه درآنجا (حج ) بیان می کردم براساس سیاست امام بود که صریح می گفت نه غربی نه شرقی و براساس مبنای حرف اما می گفتند ما می خواهیم راهپیمایی کنیم چون ما می خواهیم جهان اسلام را در مقابل این دوتا قراربدهیم. حالا یک داستانی ما با امام داریم که اگر آن را بگویم اینجا وقتم گرفته می شود ولی این داستان معلوم می کند که چقدر این پیرمرد حواسش دقیق بوده است. دریک مصاحبه ای من نکته ای را نگفته بودم ولی دو سه روز بعد احمد آقا تلفن کرده بودند. واقعا داستان عجیبی است.
یک سلسله مسایل دیگر را هم می گفتم که البته مواردی خلاف دستور امام تحرکهایی شده بود ولی نیروهای ما جلویش را گرفتند.بله همان مقطع مسلمانان بسیج شدند و خود حماسی ها و خود لبنانی ها هم قبول دارند،حرکتهای مردمی آن موقع که ازامام بود وایشان خط می داد، این وضع بوجود آمد.سال 65متاسفانه حادثه ای برای ما پیش آمد که یک هواپیما ازما گیرافتاد و بعد معلوم شد یک مقدار مواد منفجره در آن بوده و آن را نگه داشتند.بنده هم هیج خبرنداشتم اما با قاطعیت ایستادم وهمه مسوولان آن وقت هم هستند و آنچنان ایستادم تا همه آنها را گرفتم و آوردم. مگرسه تای آنها که اصلی بودندو آنجا ماندند.این درمورد آنچه که جنگ مسلحانه از آن یاد شد.
نکته بعدی صحبت شما مربوط به کارشناسان بود. ببینید در رابطه با کارشناسان جناب آقای احمدی نژاد که خودش فقط یک سوال را به من جواب داد ولی هی می گوید 10 سوال کردم یکی از آنها را جواب ندادید. من می گویم قوه قضاییه می گوید پرونده اردبیل این است.
به شما که عرض کنم، کارشناسان خودت. دانش جعفری، خوش چهره. افروغ، رهبر. اینها همه از یاران شما بودند اینها هم از دور شما رفته اند.
نکته سوم هم فرمودید،شما به یک جریانی وصل هستید ولی من وصل نیستم، چرا الحمدالله.آقای نقدی، آقای شریعتمداری، آقای صفار، اینها همه دوستان شما هستند. آیت الله مصباح یزدی. آیت الله جنتی. اشکالی هم ندارد. اینها اتفاقا نشان می دهد که شما به یک مجموعه خوب وصل هستید. حالا بعضی هم که حق استاد و شاگردی را فراموش می کنند و می آیند ومی گویند نوشته های ایشان هم مثل نوشته های امام است ببرید توی کتابها که تدریس بشود.
اما در رابطه با انقلابی بودنم. بله انقلابی هم هستم.همان انقلابی اما انقلابی حساب شده. منتها می گویم بیایید حساب شده با هم حرف بزنیم. چون اگر نسنجیده حرف بزنیم دشمن تراشی می کنیم. بنابراین من همیشه کاری به دولت ندارم حالا هم ازخودم دفاع می کنم. چه آنوقتی که درمحضررهبری بودم چه آن موقعی که درمجلس بودم. همیشه این یک کلمه حرف را می زدم و می گفتم ما باید انرژی هسته ای صلح آمیزش را بخواهیم. پافشاری بکنیم دفاع هم بکنیم، اما مذاکرات را هم قطع نکنیم. حتی گفتم سیاست یا سیاستگذاری با رهبری است. براین اساس هرچه گفته ام درچارچوب همین نظام گفته ام. بنابراین نه مذاکره کننده بودم ونه در جلسه بودم. فقط نتایج مذاکرات را ما وقتی می شنیدیم که گزارش به ما می دادند یا وقتی که ما را دعوت می کردند. چه درشورای امنیت که رییس آن رییس جمهور است و چه محضر رهبری. ما هم نظراتی می دادیم.
دربحث هولوکاستی که شما از آن سخن می گویید. ما هم می گوییم هلوکاست بالاخره یک قضیه شده یا نشده؟ این یک. حالا شما خیال می کنید که از وجود مقدس امام زمان یا سلمان فارسی دفاع کرده اید. بله این حرفتان که می گویید فلسطینی ها ازسرزمین شان آواره شده و صهیونیست ها آمده اند گرفته اند. خوب ما هم از روز اول پیشنهادی داشتیم. همین پیشنهادی که جمهوری اسلامی داد مبنی براینکه یک رفراندوم برگزار بشود.
درباره قضیه شهرام جزایری که دوسه بار شما تاکید کردید من گفتم. هرکسی اسمی ازما برد که ازنزدیکان شما هستند اصلا شما وارد بحث نشوید و حالا هم چون شما دوسه بار فرمودید، دراینجا توضیح می دهم که امام به بنده اجازه هایی داده اند که هیچکسی این اجازه ها را ندارد دوم اینکه پرونده من قبل ازانقلاب یک بخشی به امور مالی برمی گردد. یعنی اجازه داشتیم اولا به همین تناسب خیلی تیتر وار به آن اشاره می کنم. کمیته انقلاب اسلامی، آقای مهدوی، جهاد جناب آقای ناطق. کمیته سپاه مرحوم لاهوتی. اینها را به اینها دادند. بعد کمیته امداد را هم به من دادند. کمیته امداد برای اقشار آسیب پذیر بود. من این کار را می کردم. هرروز صبح می رفتم ازآیت الله صانعی پول می گرفتم. قبلا هم پول تحصن و سایر اینها همه بامن بود. من یکی دوبار شیراز رفتم. خوزستان رفتم. پول بردم وقتی امام وارد شد هفت میلیون آن موقع پول نزد من بود. من شدم مسوول کمیته امداد. بنابراین شهرتی پیدا کردم. توی اوراق فراوان است. از بیرون (مسلمانان داخل وخارج ) پولهایی برای من ارسال می شد. اموال مصادره ای به من می دادند که بین مردم تقسیم می کردیم. از دولت هم هیچ نبود. حساب های این هرچه بود جدا بود. این همه پولهایی که به ما دادند آقای جزایری را هم باز من عادت ندارم همیشه می خواهم برای خودم هزینه کنم. اصلا چه افراد یا اشخاصی پیش من آمدند. آقای جزایری را آوردند. دومرتبه هم ایشان پول داد. جمع آن هم 300 میلیون بود. دروغ هم نمی گویم. اگربیش ازاین هم بود حتی یک میلیارد هم اگر بود باز عنوان می کردم. قسم می خورم که ایشان هیچی درمقابل این پول ازمن نخواست. فقط گفت چون شما اینجا هستید برکت است.
الان هم باید به من پول بدهند. بنده که پول ندارم، پول نفت که خرج بکنم. من که پول تراکم شهرداری ندارم الحمدالله. بنده پول از مردم باید بگیرم وخرج بکنم. اینجوری هم که شما فکرمی کنید من فردا ورد می خوانم واین می شود طلا برای انتخاباتم خرج می کنم بالاخره عده ای باید به من بدهند.
اما حالا یک کسی بیاید بگوید یک ریال آن را ازجایی آورده اید،. حتی تلفن که معلومه، وقتی خود شما شهردار بودید من برای مسکن نمایندگان صحبت کردم. خوشبختانه این جزایری هیچی از من نخواست که من به کسی تلفنی بزنم.
چون من عادتم این است. الان ازآقای قالیباف بپرسید که چند تا نامه برایش نوشته ام. حالا هم به محض اینکه کسی مراجعه بکند، من می نویسم.
به خودایشان هم شاید تلفن کردم. ازجمله راجع به خانواده آقای قدوسی صحبت کردم. ایشان گفتند هیچ خبرندارم. خانم قدوسی گفت خودشان دستورداده است. یادتان باشد در مجمع تشخیص مصلحت ازشما سوال کردم این ساختمان خانواده قدوسی چرا اینجور شده و آن را گرفته اید، شما گفتید من خبرندارم. خانم قدوسی یعنی دخترآقای طباطبایی به من گفت که مادرشهید هست.همسرشهید هم هست.
متاسفم یک برگی لای اوراق است باید بگردم و آن را پیدا کنم. ببینید که رهبری چی نوشته است. با اینکه آیت الله شاهرودی ازنظر رهبری و ازنظرهمه ما عزیزاست، با حالت توبیخی زیرآن نامه وبه خط خودشان نوشته است، جناب آقای شاهرودی این شیوه کاری است که یک کسی پولی بدهد به کسی و آن فرد هم پول را درکارهای معمول خرج بکند، موجه هم هست. نه اوازاین چیزی خواسته نه این چیزی ازاو خواسته. هیچ کسی هم این وسط چیزی نخواسته. حالا چه افرادی موجه است. شان قوه قضاییه هم این نیست که این کار بکند. اینهم داستان آن پولی که شهرام جزایری به من داده است.
